Als inwoner van Arkel moet ik kleur bekennen: voor of tegen een fusie met Molenwaard. Volgende week komt een fusie-colporteur aan de deur die wil weten of Arkel een wijk van Gorinchem moet worden of beter met de rest van Giessenlanden kan opgaan in de nieuw te vormen gemeente Alblasserwaard. Laat ik maar meteen duidelijk zijn: ik ben tegen aansluiting van Arkel bij Gorinchem en vóór aansluiting bij Molenwaard.
Als oud-Gorcumer – ik woonde er 22 jaar voordat we in 2008 in Arkel neerstreken – heb ik enig recht van spreken. Niet dat we er een beroerde tijd hebben gehad. Integendeel. Maar Gorinchem is Gorinchem en Arkel is Arkel. In bijna negen jaar hebben we Arkel leren kennen als een prettig dorp met aardige mensen en een behoorlijk winkelbestand. En wat Arkel niet heeft, halen of regelen we doorgaans in Gorinchem. Zo simpel is dat. In feite komen we er vrijwel dagelijks. Dat is het fijne van een stad met regiovoorzieningen vier kilometer verderop.
Verwantschap
De geografische ligging rechtvaardigt op geen enkele manier aansluiting bij Gorinchem. Nooit heb ik als ik van Gorinchem weer in Arkel terugkeer de gedachte: ‘hoorde Arkel maar bij Gorinchem, dat zou het wonen een stuk aantrekkelijker maken’. Het omgekeerde is eerder het geval. Het dorpse karakter, de ligging langs de Linge op de grens van de Alblasserwaard en Vijfheerenlanden dragen bij aan haar eigenheid. Een eigenheid die voor een belangrijk deel is gevormd door de vroegere industriële activiteiten van Betonson. Dit roept terecht verwantschap op met Gorinchem, maar ook met Kinderdijk en het bedrijventerrein Gelkenes in Groot-Ammers. In die zin heeft Molenwaard meer industriële activiteiten in huis dan Giessenlanden.
Tegenstanders van een fusie met Molenwaard noemen het confessionele overwicht als een punt van zorg. Vorig jaar tijdens de inwonersavond in Arkel over de fusieplannen hoorde ik het zo zeggen: straks kunnen we op zondag niet eens een borrel in het café pakken. Die angst is onterecht. Dat bepaalt de uitbater zelf wel of hij zijn deuren op zondag openzet. De zondagopenstelling van winkels is een ander punt. Maar zelfs Arkel haalt het wettelijk vastgestelde minimum van vier koopzondagen niet eens. Dus veel behoefte, ook onder de winkeliers, lijkt er niet te zijn. Op zondag winkelen doe je in Gorinchem of een andere plaats, zullen de meeste Arkelnaren vinden.
Paspoort
In het pro-Gorcumse kamp hoor je ook de vrees dat je straks tientallen kilometers moet afleggen om een paspoort te regelen. Ook dat zal wel loslopen. Hoornaar is nog steeds dichtbij en de digitalisering biedt nieuwe mogelijkheden. Daarvoor hoeft Arkel niet bij Gorinchem aan te haken.
Dus mocht het aan de deur (het liefst ’s avonds rond een uur of zeven, dan ben ik doorgaans thuis) tot een discussie komen, dan zijn dit zo een paar argumenten. Overigens heb ik vanuit mijn rol als raadslid in november al ingestemd met het fusievoorstel. Ondanks de kritische geluiden uit Arkel, die in het raadsvoorstel trouwens evenwichtig zijn benoemd. Ik herhaal graag nog wat onze fractie (de ChristenUnie) tijdens het debat heeft ingebracht: dat we ervan overtuigd zijn dat Arkel in de nieuwe gemeente zal floreren, evenals de voorgaande dertig jaar. Want Arkel mag dan op het randje van de Alblasserwaard liggen, het dorp heeft bepaald niet aan de achterste mem van Giessenlanden gelegen. En dat zal ook het lot niet zijn in de nieuwe Alblasserwaardse gemeente. Binnen een plattelandsgemeente van twintig dorpen is het eigen karakter van Arkel beter gewaarborgd dan als wijk van Gorinchem. Oók bij een waarschijnlijke raadsmeerderheid van de confessionele partijen CDA, SGP en ChristenUnie.
Plechtige belofte
Los van de uitkomst van een raadpleging onder de Arkelnaren is er in de verdere discussie nog een punt relevant. Dat is de onverbloemde uitnodiging van Gorcums eerste burger aan de inwoners van Arkel om zich hierover uit te spreken. Terwijl het Gorcumse college in de aanloop naar het fusiebesluit in november plechtig heeft beloofd zich niet met de besluitvorming in haar buurgemeente te bemoeien. Dit onder de toevoeging dat dit bij de gemeenteraad van Giessenlanden in goede handen is. Dat laatste kan ik slechts beamen.