Niets zo boeiend als het rechtstreekse contact met de kiezers tijdens de verkiezingscampagne. In Arkel trok ik een middagje van deur tot deur en dat leverde heel wat boeiende en bijzondere reacties op.
‘Ik stem altijd GroenLinks. Maar ja, in Giessenlanden ben je dan snel uitgespit. Ik zou het niet weten. Maar ik ga zeker wel stemmen.’
‘Ik zou niet weten wat ik moet stemmen. Alle grote partijen hebben het verprutst. Maar ik ga wel stemmen; ik stem dit keer blanco.’
De buurvrouw van de overkant had verreweg de leukste reactie: ‘We hebben een oogtest gedaan. ‘Investeren’ kon ik nog goed lezen, maar ‘ChristenUnie’ ging net niet.’
Een trouwe VVD-stemmer: ‘Deze keer blijf ik thuis. Ik wil dat Arkel een plattelandsgemeente blijft en de VVD wil met Gorinchem samengaan. Daar ben ik tegen.’
‘De ChristenUnie? Nee, ik ben voor scheiding van kerk en staat.’
‘Ik heb in mijn jonge jaren één keer gestemd, de VVD. Maar sindsdien nooit meer. Ik heb het stembiljet meteen weggegooid. Dus meneer, helaas. Zelfs als ik op u zou wíllen stemmen, kan het niet.’