Wordt leesvoorziening onvervulde droom?

De bibliotheek van onvervulde dromenDe gemeenteraad van Giessenlanden moest half december een besluit nemen over een nieuwe leesvoorziening. Dat leek me een mooie gelegenheid de wethouder van cultuur en voorzieningen Elisabeth van Leeuwen een boek cadeau te doen. Tijdens de bij tijd en wijle heftige discussies in de afgelopen periode zou je namelijk bijna vergeten waar het om gaat: het bevorderen van lezen en aanpalende zaken die met educatie en ontwikkeling te maken hebben.

Dat de bibliotheken in Arkel en Giessenburg zouden sluiten stond vast. De vraag was met welk alternatief de Giessenlandse burgers het best zouden zijn gediend. Het plan om in alle kernen een bibliobus te stationeren stierf een vroegtijdige dood. Het is inderdaad de vraag of je blij moet zijn met een leesvoorziening op wielen die sporadisch je dorp aan doet en dan juist op het moment dat het niet schikt.

In plaats daarvan krijgen Arkel en Giessenburg een afhaalpunt waar abonnees hun van te voren bestelde boeken kunnen ophalen. De dorpsraden in de twee ontbiebde kernen Arkel en Giessenburg hebben aangekondigd een leestafel in hun dorp te willen faciliteren. En elke basisschool krijgt een heuse jeugdbieb. Het idee om vrijwilligers in te zetten om bestelde boeken thuis te bezorgen bij mensen die slecht ter been zijn, wordt nog onderzocht. Zo heeft Giessenlanden het betere alternatief voor de sluiting van de twee bibliotheken: een laagdrempelige leesvoorziening voor elke van de zeven kernen in Giessenlanden.

Ik ben benieuwd hoe het nieuwe lezen in Giessenlanden zich verder zal ontwikkelen. De betrokkenheid van de dorpsraden kan weleens tot nieuwe creatieve vondsten leiden. Hier en daar ontpoppen zich nieuwe initiatieven die prima met een of andere bibliotheekvorm kan worden gecombineerd. Zo heeft Hoornaar sinds kort een huiskamer. En wat is nu een huiskamer zonder boekenkast!

Als alle leesgrage inwoners van Hoornaar hun favoriete boek in de Huiskamer gratis omruilen voor een ander boek zijn we al een heel eind. Niet voor niets was mijn cadeau een tweedehandsje uit mijn eigen boekenkast. Over de keuze hoefde ik niet lang na te denken. ‘De bibliotheek  van onvervulde dromen’ van Peter Manseau. En nu maar hopen dat de dromen van onze wethouder om elke inwoner aan het lezen te krijgen wél uitkomen.