De evacuatie van het Rivierengebied, 20 jaar geleden, is de voorbije weken royaal herdacht. Veel herinneringsverhalen in de regionale media. In Tricht liep het hele dorp uit voor een theaterspektakel in – heel toepasselijk – een vloedschuur. En natuurlijk roerden de deskundigen zich met hun boodschap dat de risico’s van een overstroming na al die dijkverzwaringen zeker niet minder worden. Sterker nog, we moeten serieus rekening houden met een overstroming, want het eindeloos ophogen van onze rivierdijken is niet langer dé oplossing.
Vier meter
En zo belandde ik op de website www.overstroomik.nl waar het inkloppen van je postcode voldoende is om informatie te krijgen over de verwachte waterstand bij een heuse overstroming. Vier meter! Dat is het waterpeil waar we rekening moeten houden in Arkel. Gelukkig weten de mensen achter de website dat ons huis ‘waarschijnlijk een droge verdieping’ heeft. Bij die vier meter zal dat wel lukken, want ons huis torent heel wat metertjes boven de dijk uit. Onze buren hebben om onverklaarbare redenen de aanduiding ‘waarschijnlijk geen droge verdieping’, terwijl hun huis nóg hoger is.
Wonen in de badkuip
Twintig jaar geleden was dat wel anders. Toen woonden we in Gorinchem-Oost, na de evacuatie alom bekend als ‘de badkuip’. Daarmee was niets te veel gezegd. Na een dijkdoorbraak zou het waterpeil 5,5 meter hoog tegen de gevel klotsen, en bezit nemen van ons huis om vervolgens de kalkstenen binnenmuren te verpulveren. Zo ver is het gelukkig niet gekomen. Dat Gorinchem-Oost daadwerkelijk zou overstromen, leek ons toen trouwens een onwerkelijk scenario. Onder druk vertrokken we naar elders, maar niet zonder een groot deel van onze huisraad naar zolder gesjouwd te hebben. Alles werd keurig opgetast op tafels en schragen, 5,5 meter boven het maaiveld.
Voor de Gorcumse Courant hield ik destijds een dagboek bij. Een leuke terugblik.
